Jakie jest znaczenie permakultury?

Znaczenie Permakultury

Permakultura – oznacza trwałe rolnictwo, słowo wymyślone przez Billa Mollisona i Davida Holmgrena na początku lat 70-tych ubieglego wieku. Permakulturę osiąga się poprzez świadome projektowanie i umieszczanie kluczowych elementów w ekosystemie, w tym roślin, zwierząt, budynków, źródeł energii, tak aby służyły więcej niż jednemu celowi i prowadziły do zrównoważonego rozwoju. Takie umieszczenie przynosi korzyści wszystkim żywym formom, w tym bakteriom, grzybom, owadom, zwierzętom i ludziom. Dlatego filozofią stojącą za Permakulturą jest obserwowanie natury i harmonijna praca z nią. Co to oznacza w praktyce, możesz zapytać?

W praktyce mamy systemy, które po pierwszych kilku latach od założenia (5 do 7 lat) utrzymują się same. Po takim czasie nikt nie musi interweniować, przycinać, nawozić ani podlewać systemu, aby pozostał produktywny. Innymi słowy, gatunki w siedliskach permakulturowych, pozostawione w spokoju po pierwszych latach stworzenia, nadal przynoszą owoce. Jednak ważne jest przestrzeganie zasad. W tym artykule skupię się na tych najbardziej oczywistych.

Głównym przykładem jest powrót materii organicznej do ziemi, tak jak ma to miejsce w naturalnym ekosystemie leśnym. Widzimy, jak las utrzymuje swoją żyzność dzięki cyklicznym procesom rozkładu. Liście, gałęzie, gałązki i odchody zwierzęce opadają w określonym miejscu i rozkładają się, tworząc leśny kompost pokryty ściółką (tj. dno lasu składa się z większej ilości liści i materiału leśnego leżącego i czekającego na rozkład w czasie. Proces powtarza się w cyklach i w harmonii z porami roku). Na szczęście odwiedzając dzikie lasy możemy zaobserwować nawarstwianie się tych materiałów, a kiedy je odkryjemy, widzimy grubą warstwę gleby, o której każdy ogrodnik marzy w swoich ogrodach - bogatą, puszystą ciemną glebę. Ta funkcja jest realizowana z pomocą wielu gatunków, w tym bakterii i grzybów. Bez nich recykling składników odżywczych byłby niemożliwy; pomagają one również regulować wydajność składników odżywczych w pobliżu korzeni roślin. Aby zwiększyć żyzność gleb w naszych ogrodach, możemy odtworzyć proces tworzenia runa leśnego. W tym celu możemy poddawać recyklingowi odpady żywnościowe, odchody zwierzęce i dostępne materiały żywe, takie jak siano, słoma, liście, mech, trawa itp. Musi to być zrobione efektywnie, co wyjaśniamy w naszych kursach.

Kolejnym ważnym aspektem jest nie kopanie ziemi w naszych ogrodach. Może to być dla Ciebie szokiem, ale obracanie gleby nie przynosi żadnych korzyści nawet w przypadku twardych gleb gliniastych. Dzieje się tak dlatego, że kopiąc i obracając glebę (tzn. zmieniając sposób ułożenia warstw; górna warstwa gleby przechodzi pod podglebie), zaburzamy korzystne mikroorganizmy dla naszego ekosystemu ogrodowego, leśnego i rolniczego. Zamiast tego i przy mniejszym nakładzie pracy (kolejna korzyść dla nas, ogrodników!) możemy pokryć glebę warstwą kompostu, w którym składniki odżywcze będą powoli uwalniane do strefy korzeniowej roślin z siłą grawitacji za każdym razem, gdy pada deszcz lub podczas nawadniania. Aby kompost nie wyparował do powietrza, przykrywamy go grubą warstwą ściółki. Jest to szczególnie ważne w klimacie z okresami suszy, ponieważ odsłonięta gleba wymaga większego nawadniania i znacznie szybciej wyczerpuje składniki odżywcze. Tak więc wykonując prostą czynność mulczowania (z ang. mulching) - ściółkowania, uzyskujemy wiele korzyści ze względu na wiele ról, jakie odgrywa w naszych ogrodach. Wyjaśnię. Ściółka nie tylko utrzymuje glebę chłodniejszą latem i cieplejszą zimą, czego my ogrodnicy chcemy w porach roku, ale także poprawia żyzność gleby i zapobiega chwastom. To naprawdę jest tak proste i logiczne, że znacznie ułatwia osiągnięcie celów ekologicznego ogrodnictwa.

Następny przykład mówi o rozsądnym korzystaniu z naszych zasobów i wykorzystywaniu istniejących wzorców w przyrodzie. Wyobraź sobie wzgórza, na których woda deszczowa szybko spływa w dolinę. Z jednej strony jest to niekorzystne, ponieważ trudno jest dłużej utrzymać wodę w krajobrazie. Z drugiej strony znacznie łatwiej jest wykorzystać siłę grawitacji do nawadniania upraw na wzgórzach niż na terenach płaskich. Co musimy zrobić jako Permakulturyści, to stworzyć systemy, które pomogą utrzymać wodę wyżej w krajobrazie oraz rozprzestrzenić ją gdzie chcemy i na jak długo chcemy. Można to osiągnąć dzięki starannemu projektowi Permakultury w czasie i przestrzeni, zamiast doświadczyć jak woda szybko ucieka z naszego krajobrazu, powodując suszę lub jak woda musi być odprowadzana poza nasz system lub pompowana z powrotem pod górę. Sprawdź stronę Projekty, aby zobaczyć fragment mapy wodnej ilustrującej wydajną gospodarkę wodną w krajobrazie.

Staranne rozmieszczenie niektórych elementów można również zaplanować zgodnie ze strefami specyficznymi dla każdej nieruchomości. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę cykle i zjawiska pogodowe, aby móc przygotować się na możliwe szkodliwe skutki zdarzeń pogodowych, takich jak silne wiatry, a nawet tornada, huragany lub gorące wiatry powodujące pożary. Projekt permakultury uwzględnia wszystkie ważne aspekty Twojej nieruchomości, takie jak topografia, rodzaj gleby, klimat, umiejscowienie w odniesieniu do ciał wodnych i gór. Taka perspektywa pozwala na łączenie niektórych elementów ze sobą, tworząc funkcjonalne układy, aby ułatwić Ci życie jako ogrodnika, gospodarza lub rolnika.

Wspomniane powyżej praktyczne przykłady zastosowania nauki o permakulturze w przestrzeni i czasie ilustrują, w jaki sposób można zintegrować działalność człowieka z naturalnym otoczeniem w celu stworzenia wysoce wydajnych i zrównoważonych ekosystemów.

Daj mi znać, czy ten wpis na blogu był dla Ciebie przydatny i czy zaintrygowała Cię Permakultura. Chętnie odpowiem na Twoje pytania!

Kompost

Warzywa pokryte ściółką / Mulczowanie

Mały staw nawadniający

Permaculture swales freshly dug to catch, spread and soak water in the landscape